Son zamanlarda -yaklaşık 2 ay oldu sanırım- sağlıklı beslenmeye çalışıyorum. İnsülin direnci ve pcos hastalıklarından mustarib bir insan olarak sağlıklı beslenmek aslında benim için bir tercih değil, zorunluluk. Son birkaç gündür de yavaş yavaş sporu hayatıma sokmaya çalışıyorum ama bu beni inanılmaz zorluyor :D Daha önce çok fazla spor deneyimimin olmaması da bunu zorlaştırıyor. 24 yıllık hayatımda sadece 6-7 ay yüzdüm ve bir yıl kadar da düzenli yürüdüm. Tüm spor geçmişim bundan ibaret.
E doğal olarak 'heyyoo ben spora başlıyorum' diyip anında başlayamıyorsun. Ben de başlayamadım. Zorlandım. Bacaklarım ağrıdı vs. vs. Ama yavaş yavaş olacak inşallah. Şu an en büyük odağımı su içmek kaplıyor. Çünkü ben -abartmıyorum- haftada bir, on günde bir su içen bir insanım. Durup dururken günde 3 lt su içemedim haliyle. Ama 2 lt ye kadar çıkardım bu durumu. Yavaş yavaş daha da artırıp 3 lt ye ulaşmak istiyorum.
Peki benim sağlıklı beslenme dediğim nane nedir acaba?
Öncelikle hayatımdan hazır şekeri çıkarttım. Daha önce gittiğim beslenme uzmanlarından bildiğim kadarıyla tükettiğimiz meyve ve bazı sebzelerden yeterli miktarda şeker alıyormuşuz vücudumuza. Buna tutunarak kendimi porsiyon meyveye ve havuca verdim. Çikolata dışında çok zorlamadı beni. Çaydan kahveden şekeri çok önceden çıkartmıştım zaten. AMA ÇİKOLATAAAA....
Su? Tamam. Şeker? Tamam. Bir diğer hayatınızdan çıkması gereken unlu mamüller ve ekmek. Ekmeği ayrıca yazmamın nedeni bazı arkadaşların aman kepek aman tahıl deyip yemeye devam etmesi. Ekmek sizin için vazgeçilmezse onsuz asla yapamam diyorsanız tabi ki daha sağlıklı bir yolunu bulup, miktarı azaltıp tüketebilirsiniz. Kepekli, tahıllı ekmeklerin beyaz unla yapılan ekmekten kalori olarak bir farkı yok. Sadece daha fazla lif içerdiğinden daha çok tok tutuyor. Sadece kahvaltıda yiyeceğiniz 1 dilim kepekli ekmek yeterli olacaktır. Bu kategori de benim zorlanmadığım bir kategori. Yemek yanında ekmek yeme alışkanlığım yoktu zaten ekmek benim hayatımda sadece sandviçlerde ya da dışarıda yediğim fastfoodlarda vardı. Sandviç yine yapıyorum ama kepekli ekmekle ve nadiren yapıyorum. Dışarıda zaten sağlıklı çok bir yemek seçeneği olmadığından yemek yemiyorum.
Bunları yaptıktan sonraki aşamalar tamamen kişiye özel oluyor. Benim sürecim nasıl ilerledi size onu anlatayım.
Ben sebzeye de ete de çok düşkünlüğü olmayan bir insanım. Neredeyse ilkokuldan beri tamamen hazır fastfood yiyecekleriyle besleniyordum. Çoğu sebzeyi ve et çeşidini yemeyen bir insandım. ÖNYARGILARIMI YIKMAK ZORUNDA KALDIM. Pırasa beni kesseniz yemeyecekken biraz gaza gelerek biraz zorlayarak yemeye başladım ve şu an ba-yı-lı-yo-rum. Köyden gelen kendi bahçemizde büyüyen, güvenilirliğinden emin olduğumuz tavukları yemezdim ama şu an yiyorum. Bu listeye balığı, karnabaharı, kabağı vs. ekleyip baya uzatabiliriz. Tabi bu yemeklerin yağ miktarını da azalttım.
Bir sonraki aşamada değişik sağlıklı yemekler araştırdım ve annemle bunların peşine düştük. Birkaç blog var sağlıklı yemek tarifleri veren, araştırırsanız kolaylıkla bulabilirsiniz. Orada ablalarımız sebzelerle harikalar yaratıyor. Az malzemelerle yapılanlar da var, antik kuntik malzemeler eklenenler de var. Biraz okumanız lazım yani. Bu tarifleri ben hayatıma düzenli olarak sokamadım ama arada sırada değişiklik olsun diye bu tariflerden deniyoruz annemle.
Yani olay çok basit aslında. Bu yaşam biçimine geçmek için profesör olmaya gerek yok. Kendi vücudunuzu tanımanız gerekiyor sadece. Belli kalıplara bağlı kalmak yerine kendi vücudunuza ve kendi kişisel alışkanlıklarınıza uygun bir beslenme biçimi benimsemeniz lazım. Benim hayatım biraz monoton düzende olduğundan ve su sıkıntısı yaşadığımdan şu an bunların üzerinde duruyorum. Spor ve suyu da hayatımda düzene oturtursam tam olarak sağlıklı yaşıyorum diyebileceğim.
Bakalım hayatıma kalıcı olarak yerleştirebilecek miyim bu durumu. Arada kopmalar oluyor ama fena da gitmiyor. Bakalım...
Sağlık ile kalın sayın okur...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder