Ada / Kitap Yorumu

Evet millet. Bugün Lynne Matson elinden çıkma Ada ile karşınızdayım.

Konusu :

"Tamam, İşte durum şu. Buraya ergenlik yıllarındayken, on üç on dokuz yaş arası bir yerde geliyorsun. Bir yılın var. Ya bir kapı yakalarsın ya da..." Durdu, safir gözleri alevler içindeydi, kendisi tutuşacak zannettim. "Ya da?" diye bastırdım. "Ölürsün." Gizemli Nil Adası'nda kurallar belliydi. Bir yılınız vardı. Kaçmak ya da hayatta kalmak için tam 365 gün.

On yedi yaşındaki Charley kuralları bilmiyordu. Hatta nerede olduğundan bile haberi yoktu. Hatırladığı son şey sıcak hava ve kendinden geçtiğiydi. Uyandığındaysa kayalık bir arazide çırılçıplaktı. Kaybolmuş ve yalnız hisseden Charley, adada uzun süre hiçbir insana rastlamamıştı, ta ki gençlerin lideri Thad ile karşılaşana kadar. Artık, adadan kaçmanın ne kadar zor olduğunu öğrenmişti… ve tabii bir de âşık olmanın. Thad'in zamanı doluyordu ve Charley, geleceklerini kurtarabilmek için önce Thad'i kurtarması gerektiğini fark etmişti. Ancak tehlikelerle dolu bu adada en büyük tehdit zamandı!

   Bilen bilir ben distopyalara bayılırım. Her türlü distopyayı okuyabilen bir yapım var. Ada da bir distopya. Tarif etmek gerekirse bana Açlık Oyunları ve Labirent karışımı gibi geldi.

  Şöyle ki yaşı 13-19 aralığında olan çocuklar bir sıcak hava dalgası (onların deyişiyle kapılar) ile Nil adasına geliyorlar ve buradan kurtulmak için 365 günleri var. 365 gün içerisinde yeni bir kapı yakalayıp dönmeye uğraşıyorlar. Tabi bu sırada hayatta kalmayı kolaylaştırmak için bir köy kurmuşlar ve herkes iyi olduğu alana bağlı kalarak köye destek oluyor. Köyün şifacısı, aşçısı, terzisi vs. gibi... Bunun asıl amacı ise son 60 günü kalan 'öncelikliler'in aramaya çıkması. Son 60 günü kalanlar yanlarına tespitçi ve destekçi alarak kapı aramaya çıkıyorlar. Tespitçi uzağı iyi görebilen bir arkadaş ( kapıdan sadece canlılar geçebildiği için gözlük ve lens geçemiyor doğal olarak gözleri bozuk olanların 2 katı yardıma ihtiyaçları var.), destekçi ise hem tespitçi dönüşte tek dönmesin hem de adaya karşı daha güçlü korunabilsinler diye.

  Bana bu köy hayatı ve düzeni Labirent'i, ıssız bir adada hayatta kalma çabaları ve kapıların getirdiği vahşi hayvanlara karşı savaşları Açlık Oyunları'nı hatırlattı.

  İlk başta bunun nasıl seri olabileceğini anlamadım. Çünkü her young-adult kitapta olduğu gibi burada da bir aşk ön planda ve ne olursa olsun (ölseler de adadan çıkış bulup gitseler de) kitap sonunda hikayeleri bitecek. Ondan sonra yazılıp çizilenler zorlama, kitap uzasın diye yazılan şeyler gibi gelecekti bana. Ama devamında -daha ikinci kitabı okumadım- yan karakterlerden biri ve yeni bir karakter üzerinden devam ediyormuş.
  Bu beni biraz sevindirdi açıkçası çünkü hem adada ne olduğunu adamakıllı anlamak istiyordum hem de zorlama bir şekilde hikayenin devam etmesini istemiyordum. Yazar bu arada yan karakterlere de fazlasıyla yer verdi kitapta. Onların hikayeyi devam ettirmesi garip kaçmaz o yüzden. Bu açıdan diğer distopyalardan ayrılıyor. Mesela Açlık Oyunlar'ında yeniden oyuna girmişlerdi veya Labirent'te yeniden alev deneylerine girmişlerdi. Burada ise adada kalan karakterler üzerinden devam etmişler.

  Kitaba genel yorumuma değinirsek fikir güzel ama bana distopyaların harmanlamasıymış gibi geldi. Yani pek orijinal değil. Ama asıl olay adanın bu durumunun altında yatan gerçek bence. O gerçek açıklandığında fikir için daha net bir kanıya varabiliriz.

  Yazım ve çeviri güzeldi ama(!) ben şu iki karakter ağzından yazma olayını sevmiyorum. Herşey ya Thad ağzından yada Charley ağzından olsaymış keşke. Bir onun ağzından bir bunun ağzından okuma olayına kıl oluyorum. Tam bir olay için Thad ne hissediyor diye düşünüyorum Charley'e geçiyoruz falan sinirleniyorum o yüzden.

  Oldukça akıcıydı kitap çok kısa sürede okudum. Gizemler çözülmeden bitti ona biraz üzüldüm ama ikinci kitaptan devam edeceğim için artık devamına kısmetmiş diyorum.

  Son olarak young-adult, distopya ve gizem okumayı sevenlere tavsiye ediyorum ve yazımı burada noktalıyorum. Hoşçakalııınn...